Vega, Rodrigues eta Robador doktoreek artrosiaz hitz egingo dute bihar, 18:00etatik aurrera, Berdura Plazan

Hitzaldia Osasuna Kalean osasun-dibulgazioko hitzaldi-zikloaren barruan dago. Ekainaren 19an hasi genuen zikloa, Maite López doktoreak —Kirurgiako zerbitzuburua—, Gipuzkoako Minbiziaren Aurkako Elkartea eta gure sukaldeburua, Karlos Montillak, emandako kolon eta ondesteko minbiziaren prebentzioari buruzko gastronomia-hitzaldi batekin. Azken hitzaldia uztailaren 17an izango da, eta Fasano eta Acuña doktoreek bizkarreko patologiei buruz hitz egingo dute. Bitartean, bihar, osteguna, Nicolás Robador, Víctor Rodrigues eta Carlos Vega doktoreekin hitz egin dugu artrosiari buruzko euren hitzaldiaren harira.

---

• Hitzaldia: Aldaka eta Belauneko Artrosia. Prebentzioa eta Tratamendua

• Hizlariak: Víctor Rodrigues, Carlos Vega eta Nicolás Robador doktoreak, Asuncion Klinikako Traumatologia Zerbitzua

• Eguna: Uztailak 3, Osteguna

• Ordua: 18:00etan

• Tokia: Berdura Plaza (Tolosa)

• Sarrera: Doan, lekua bete arte

Artrosia sarritan entzuten den hitza da, baina zein da benetako eragina gure biztanlerian? Eta zergatik sortzen da?

Dr. Víctor Rodrigues: Zalantzarik gabe, artrosia da mundu mailan artikulazio-gaixotasunik ohikoena. Estimazioen arabera, Espainian 40 urtetik gorako helduen %30i eragiten dio, eta mina eta desgaitasun kronikoaren kausa nagusietako bat da. Adinarekin nabarmen handitzen da, 65 urtetik gorakoen erdiari baino gehiagori eraginez.

Artrosia kartilagoaren higadura progresiboak eragiten du; hau da, hezurren muturrak artikulazioetan estaltzen dituen ehun elastikoaren galera da. Denborarekin, kartilagoak bere propietateak galtzen ditu, zakartu eta desegiten da, eta horrek hezurren arteko marruskadura zuzena eragiten du, mina, hantura, zurruntasuna eta mugimenduaren murrizketa sortuz. Garrantzitsua da ulertzea ez dela soilik “adinagatik sortutako higadura”, baizik eta prozesu konplexuago bat.

Higadura-prozesua izanik, artrosia saihestea edo haren agerpena eta aurrerapena nabarmen atzeratzea posible al da?

Arriskua guztiz ezabatzerik ez badugu ere, haren agerpena eta progresioa nabarmenki eragin dezakegu. Prebentzioa eta atzerapena funtsezkoak dira. Pisua egokia mantentzea ezinbestekoa da, gehiegizko pisuak aldakako eta belauneko artikulazioetan zama gehigarria suposatzen baitu. Jarduera fisiko erregular eta egokiak, inpaktu handirik gabe, muskuluak indartzen ditu eta artikulazioak babesten ditu. Artikulazio-lesio larriak saihestea eta jarrera ergonomikoak hartzea ere oso garrantzitsua da. Bizitza osoan zehar gure artikulazioak zaintzea da kontua.

Vega doktorea, aldaka-espezialista zaren aldetik, zein dira artikulazio horretan artrosia susmatu behar dugun sintomarik ohikoenak?

Dr. Carlos Vega: Aldakan, sintoma nagusia mina da, sarritan samurra eta sakona, eta gehienetan inguru inginalean kokatzen da, nahiz eta batzuetan ipurmasailera edo izterrera irradiatu. Normalean jarduera fisikoarekin okertzen da eta atsedenarekin hobetu. Beste sintoma nabarmen bat goizeko zurruntasuna da, edo jarduera-gabeziaren ondoren agertzen dena, eta oinetakoak jartzea edo lokarriak lotzea bezalako mugimenduak zailtzen ditu. Denborarekin, herrenka ibiltzea eta aldakaren mugikortasuna progresiboki galtzea ere gerta daitezke.

Belauneko kasuan, zein dira pazienteek artrosiarekin maiz izaten dituzten sintomak?

Dr. Nicolás Robador: Belauneko artrosiak mina eragiten du batez ere, ibiltzean, eskailerak igo edo jaisten direnean edo aulkitik altxatzean areagotzen dena. Zurruntasuna ere ohikoa da jarduera hasi aurretik. Paziente askok belaunean karranka edo kraskatzeak nabaritzen dituzte mugimenduan. Gaixotasunak aurrera egin ahala, belauna handitu daiteke hanturagatik, eta azken faseetan deformazioa ager daiteke, mugikortasuna, ibilera eta bizi-kalitatea nabarmen murriztuz.

Informazio egokiarekin, prebentzio-neurriak eta tratamendu egokiak hartuta, posible da bizi-kalitate ona izatea. Ez itxaron mina jasanezina izan arte.

Artrosia diagnostikatu zaion paziente bat Asuncion Klinikara iristen denean, zein dira lehenik kontuan hartzen diren tratamendu ez-inbaditzaileak?

Dr. Víctor Rodrigues: Beti hasten gara aukera ez-inbaditzaileenekin. Tratamendu kontserbadorearen oinarria bizimoduaren aldaketa da: pisua kontrolatzea, jarduera fisiko egokitua (igeriketa edo bizikleta adibidez), eta fisioterapia, muskuluak indartzeko eta mugikortasuna hobetzeko. Mina eta hantura kontrolatzeko analgesiko eta antiinflamatorioak erabiltzen ditugu. Azido hialuroniko edo kortikoideekin artikulazio barruko infiltrazioak ere egiten ditugu, sintomak aldi baterako arintzeko eta artikulazioaren funtzioa hobetzeko.

Aldakako artrosiaren kasuan, noiz kontuan hartzen da ebakuntza eta zein teknikak erabiltzen dira?

Dr. Carlos Vega: Ebakuntza kontuan hartzen da mina desgaitzailea denean eta tratamendu kontserbadoreekin erantzuten ez duenean, pazientearen bizi-kalitatean eragin handia izanik. Artrosia tratatzeko teknika arruntena eta eraginkorrena aldakaren artroplastia osoa da, hau da, protesi baten inplantea. Gaur egun, protesiak oso iraunkorrak dira eta teknika kirurgikoek asko egin dute aurrera, errekuperazio azkarra eta bizi-kalitaterako hobekuntza handia ahalbidetuz, mina desagertaraziz eta mugikortasuna berreskuratuz.

Eta belauneko artrosian, noiz da ebakuntzaren unea eta zein aukera kirurgiko daude?

Dr. Nicolás Robador: Belauneko ebakuntza planteatzen da mina etengabea eta beste neurriekin kontrolaezina denean, eta eguneroko jardueretan mugak sortzen dituenean. Ohikoenak belauneko artroplastia osoa da, non artikulazioa protesi batez ordezkatzen den. Kasu jakin batzuetan, artrosiak belaunearen atal bakarra eragiten badu, artroplastia unikonpartimentala edo protesi partziala kontuan har daiteke, ebakuntza inbaditzaile gutxiagokoa. Beste teknika batzuk ere badaude, hala nola osteotomia zuzentzaileak, gazte eta aktiboagoentzat, gorputz-adarra birkokatzeko eta kargak berriro banatzeko.

Amaitzeko, zer mezu nagusi eman nahiko zenukete uztailaren 3an Berdura Plazako hitzaldira hurbiltzen direnei?

Dr. Víctor Rodrigues: Jendeak ulertu behar du artrosia ez dela kondenazio bat. Kudeatu daitekeen gaixotasuna da. Informazio egokiarekin, prebentzio-neurriekin eta tratamendu egokiekin, bizi-kalitate onarekin bizi daiteke. Ez itxaron mina jasanezina izan arte.